Afgelopen week las ik een stukje in het Algemeen Dagblad. Het gaat om een onderzoek van orthopedagoog Cathelijne Buschens van het UMC Radboud in Nijmegen.

Zij zegt dat ADHD erfelijk is, dat moeders die roken tijdens de zwangerschap, een verhoogde kans hebben op een kind met ADHD en dat zwaardere baby’s ook een verhoogde kans hebben om later ADHD te krijgen. Ze heeft gebruik gemaakt van gegevens van een Nederlandse bevolkingsstudie onder ruim 2200 kinderen.

ADHD is als zodanig niet erfelijk. Het visuele denksysteem is wel erfelijk, daar kunnen ADHD, ADD, dyslexie en dyscalculie een symptoom (gevolg) van zijn. Als de wetenschap daar eerst eens van doordrongen raakt, dan kunnen zij eindelijk tot effectieve behandeling overgaan.

In mijn vorige weblog heb ik al gesproken over het fenomeen dat alles onder de noemer van wetenschappelijkheid als de waarheid wordt gekwalificeerd. Wel, hier hebben wij weer zo’n staaltje van valse statistiek. Men neme een onderzoek en gaat naar hartenlust conclusies trekken. Zoek naar overeenkomsten en voila, daar is weer een stelling.

Kijk naar alle kinderen die ADHD hebben en kijk terug naar de gegevens die eerder zijn geregistreerd. Je ziet dat deze kinderen gemiddeld wat zwaar waren bij de geboorte. Dus trek je de conclusie dat zwaardere baby’s een verhoogde kans op ADHD hebben …

Stel dat ook was geregistreerd welke kleur schoenen deze kinderen het liefst dragen. Dan zou je zomaar de conclusie kunnen trekken dat kinderen, die bruine schoenen dragen, een verhoogde kans op ADHD hebben.

Ik vind het wel knap dat je hierop af kan studeren.