Als je me al wat langer volgt, dan weet je dat ik geen echte lezer ben. En toch heb ik ondertussen aardig wat leesmeters gemaakt. Af en toe kom je namelijk een boek tegen dat je ontzettend boeit (precies het argument wat ik gebruik om kinderen aan het lezen te krijgen). Mijn laatste boek was ‘Baat het niet, dan schaadt het wel’ van Remko Iedema en dat zou ik wel bij iedere zorgverlener persoonlijk langs willen brengen.

Iedema is manager Sociaal Domein bij een gemeente en komt als ouder in aanraking met medische zorg, jeugdzorg en passend onderwijs wanneer zijn dochter ziek wordt en niet meer naar school wil. De wereld waarin hij dagelijks functioneert, maar wel vanuit een andere positie.

“Wat is hier aan de hand?” vraagt hij zich af en gaat op onderzoek uit. Hij ontdekt dat iedereen wel wil meedenken, maar dat weinigen écht helpen en dat er veel wordt vergaderd, maar weinig wordt besloten. Dat is waar kinderen die moeite hebben om naar school te gaan en hun ouders mee worden geconfronteerd (flaptekst).

Hij praat met professionals op alle niveau’s, met ouders, maar ook met de jongeren waar het omgaat. En die laatste groep blijkt nog wel eens te worden vergeten. Professionals vergaderen veel over de casussen die ze onder handen hebben, maar praten ze ook met de jongeren zelf? Centra voor jeugd en gezin houden het systeem in stand en verplaatsen (onbewust?) de bedoeling – het helpen van jeugdigen in gezinnen – naar de achtergrond.

In het boek lees ik dat veel jongeren vastlopen in met name GGZ-instellingen omdat er niet naar ze geluisterd wordt. Terwijl ze meestal prima in staat zijn om te verwoorden wat hun problemen zijn en wat ze nodig hebben om weer te kunnen functioneren.

Maar wat gebeurt er? Jeugdzorg speelt de bal door naar passend onderwijs en passend onderwijs speelt de bal weer naar jeugdzorg. Het is allemaal een kwestie van protocollen en budgetten en wij staan midden op het speelveld. Gemeenten zeggen dat Kernvisie methode onderwijs is en daarom bij passend onderwijs thuishoort en samenwerkingsverbanden zeggen dat Kernvisie methode toch echt bij jeugdzorg thuishoort. Maar jeugdzorg en passend onderwijs kan je niet los zien van elkaar! Zo, dat was even mijn frustratie.

Het leuke is dat alle aanbevelingen die Iedema doet, wij dagelijks in de praktijk brengen. Wij zijn op de goede weg. Vandaag kreeg ik nog een overzicht onder ogen over onze prestaties binnen de jeugdzorg. Met een waarderingscijfer van gemiddeld 8,4 is dat een compliment aan al die Kernvisiecoaches die op dit moment de Kernvisie methode toepassen binnen de jeugdzorg. Daar zijn we trots op.

Het boek is een aanrader. Het geeft je een goed beeld hoe de jeugdzorg is georganiseerd, hoe het in de praktijk mis kan lopen, maar ook waar de kansen liggen! Een eyeopener voor iedere professional, want wordt de goede zorg waar jij voor staat ook als zodanig ervaren door de zorgvrager? En wie heeft er gelijk?

Bestel ‘Baat het niet, dan schaadt het wel’ via bol.com