Soms laat ik mij weer verbazen. Scholen proberen kinderen tenslotte met de beste bedoelingen te helpen. Zo hoorde ik laatst dat er al scholen zijn waar, bij kinderen vanaf groep 6, een rekenmachine tot de standaard uitrusting behoort. Ik had al eerder gehoord, dat hier in groep 8 al sprake van was. Het doel hiervan is kinderen te laten focussen op de opdracht en niet op het rekenwerk. Hetzelfde gebeurt met tafelkaarten.

We leren de kinderen eerst de tafels te automatiseren en we weten allemaal dat dit niet altijd vanzelf gaat. Vervolgens laten we diezelfde kinderen vermenigvuldigsommen maken op een manier waarop ze eigenlijk de tafels niet hoeven te gebruiken! Nu worden kinderen dus uitgerust met een rekenmachine.

De beheersing van de tafels is nodig om ook uit het hoofd te kunnen rekenen. Het is een basisvaardigheid, die ieder mens bij zich hoort te hebben, om ook ingewikkeldere sommen te kunnen maken.

Wanneer je eerst kinderen met veel moeite in groep 4 en 5 alle tafels eigen hebt laten maken, dan moet je daar in groep 6 niet mee stoppen. Zodra je geautomatiseerde informatie niet regelmatig gebruikt, dan zal de kennis wegzakken.

Onze hersenen plaatsen informatie, die niet regelmatig wordt gebruikt naar achteren, waardoor de vaardigheid afneemt. Juist in de groepen 6 en 7 moeten kinderen veel ‘grote sommen’ maken om zo veel onderdelen van tafels tegen te komen en te gebruiken.

Een rekenmachine, niet handig …