Op de meeste scholen wordt nog weinig echt klassikaal lesgegeven. Kinderen krijgen een weektaak en kunnen dan zelf een indeling maken. Alle taken krijgen zo een plekje in een persoonlijke planning.

‘Als je het niet snapt dan mag je het vragen’ zegt de juf. Maar ja, een kind dat denkt dat het de lesstof snapt, gaat niets vragen. Dat zijn interpretatie van de opdracht anders was dan bedoeld, komt dan ook niet direct boven water.

Bovendien krijgt een kind de mogelijkheid om te kiezen en natuurlijk kiest het voor datgene dat hij of zij leuk vindt om te doen. Leuk betekent ook, wat je goed kan of snapt. Dit betekent dat wanneer een kind in tijdnood komt, vooral de lastige opdrachten onder druk komen te staan.

Ik ben er voorstander van om meer klassikaal te doen. Zeker als het om het uitleggen van de lesstof gaat. Ik zie te veel kinderen in de problemen komen omdat zij opgesloten zitten in hun werkboeken en er te weinig zicht is op wat ze werkelijk doen.

Na verloop van tijd zal de leerkracht signaleren dat het betreffende kind (fors) achterloopt op schema, dan is er een probleem en wordt er in het 10 minutengesprek aangegeven dat het kind te langzaam werkt.

Veel rechtsgeoriënteerde kinderen vinden het moeilijk om een goede planning te maken. Het is belangrijk is dat ze, ter voorbereiding op de middelbare school, dit leren. Het moet echter niet zo zijn dat hun schoolresultaten achterblijven, doordat ze niet goed met hun planning om kunnen gaan. Geef hen structuur en duidelijkheid, zodat zij weten wat er van hen verwacht wordt.

Als kinderen hun taken niet af hebben, geef dan huiswerk mee naar huis. De exclusieve aandacht thuis bij het huiswerk maken weegt echt niet op tegen buitenspelen met vriendjes. En hiermee geef je als leerkracht het signaal af dat de taken op school ook echt binnen een bepaalde termijn afgerond moeten zijn.