Al weer twee weken geleden was ik bij de Rijksuniversiteit in Groningen. Een bijeenkomst georganiseerd door de wetenschapswinkel van de universiteit. Tot mijn grote blijdschap begon men de presentatie met een uitleg over de linker- en de rechterhersenhelft. De linkerhersenhelft helpt ons bij de ratio, terwijl de rechterhersenhelft meer de praktische intelligentie vertegenwoordigt. Voor een universitaire omgeving een bijzonder benadering, die ik overigens van harte toejuich.

De boodschap? Er zou meer geleerd moeten worden vanuit het doen. Wat wij vergeten is dat de meeste mensen leren door te doen en te ervaren: met vallen en opstaan. De wetenschap leert juist vanuit de theoretische benadering. Leuk om te zien, dat wetenschappers het belang van ‘doen’ steeds meer op waarde weten te schatten.

De Kernvisie methode heeft twee onderzoeksvragen uitstaan als afstudeeropdrachten voor studenten, om op die manier de wetenschappelijke onderbouwing vast te leggen.

Ik vertelde over de Kernvisie methode en hoe dit haaks staat op de wetenschappelijke benadering rondom dyslexie. Daar waar ik de gebruikelijke tegenwerpingen verwachtte, werd ik verrast door enthousiaste toehoorders die lieten zien dat ze het leuk vonden om een afwijkende visie te ontmoeten. Met als gevolg? Ik heb een aantal uitnodigingen gekregen om ook op andere universiteiten mijn onderzoeksvragen neer te leggen.

Ook de wetenschap is aan verandering onderhevig. Aan het einde van de presentatie, werd een video getoond met als titel ‘Doen is de beste manier van denken’ en die wil ik graag met je delen!