Ik was op het symposium over dyslexie van de oudervereniging Balans. Er was een serie sprekers uitgenodigd, die vooral de stand van zaken omtrent de dyslexiebehandeling bespraken. Er waren in totaal 1300 bezoekers. De Kernvisie methode was aanwezig op de informatiemarkt welke vooraf, in de pauzes en achteraf bezocht kon worden.
Het schooljaar is weer begonnen en ook de noordelijke provincies gaan weer naar school. Met frisse moed, een beetje tegenzin of reikhalzend wordt er uitgekeken naar het nieuwe schooljaar. Hup weer nieuwe dingen leren.
Soms laat ik mij weer verbazen. Scholen proberen kinderen tenslotte met de beste bedoelingen te helpen. Zo hoorde ik laatst dat er al scholen zijn waar, bij kinderen vanaf groep 6, een rekenmachine tot de standaard uitrusting behoort. Ik had al eerder gehoord, dat hier in groep 8 al sprake van was. Het doel hiervan is kinderen te laten focussen op de opdracht en niet op het rekenwerk. Hetzelfde gebeurt met tafelkaarten.
Zowel op de basisschool, de middelbare school, het MBO, HBO en het wetenschappelijke onderwijs, hanteert men zogenaamde dyslexieprotocollen. Dit zijn reglementen en gedragslijnen die men moet hanteren, wanneer iemand een dyslexieverklaring heeft.
Ik lees net een artikel in het maandblad ‘Groter Groeien’ editie nummer 9-2011, over beelddenken. Hierin wordt, Agnes Oosterveen van ‘Ik leer anders’ geciteerd. Een paar dingen moeten mij even van het hart.
Veel rechtsgeoriënteerde kinderen hebben moeite met klokkijken. Alle kinderen in de klas kunnen het al, maar zij blijven maar door ploeteren. Leerkrachten geven het op een bepaald moment maar op, want ‘we moeten door’.