In 2015 is de jeugdzorg gedecentraliseerd van de landelijke overheid naar de gemeenten. Het doel van deze decentralisatie jeugdzorg was en is om de zorg dichterbij huis en daarmee bij het kind te brengen. Uitgangspunt is dat dichterbij ook betekent dat er meer zicht is op de hulpvragers.

Via de intern begeleider van onze school ben ik in contact gekomen met de Kernvisie methode. Zij was er door haar eigen dochter zeer enthousiast over. Ook in mijn groep waren en zijn er namelijk kinderen die ik zo graag wil bereiken en waarbij ik telkens dacht ‘het moet er toch in zitten’, maar waarbij alles wat ik en mijn collega’s voor mij geprobeerd hadden, niet of nauwelijks had gewerkt. De Kernvisie methode, het proberen waard dus.

Eigenlijk schrok ik er wel een beetje van. Met de beste intenties wordt in de jeugdhulpverlening hulp aangeboden, maar de effectiviteit laat te vaak te wensen over. Dat is toch verdrietig? Een kind zit niet goed in z’n vel, is ongelukkig of erger. Wij – volwassenen met verstand van zaken – gaan ermee aan de slag en toch is het vaak maar een doekje voor het bloeden.